دو ایده برای سازمان ملل برای افزایش رفاه و امنیت برای همه مردم جهان

سازمان ملل در سال ۱۹۴۵ میلادی شکل گرفت و در هر روز از این سالها در یک نقطه از جهان جنگی در گرفت و صلحی برقرار شد، اما پرسش مهم این است که نقش سازمان ملل در این حوادث چقدر بوده است؟

از سوی دیگر جهان با سرعتی بسیار بالا در حال رشد و گسترش و الکترونیکی شدن است و سازمان ملل چه نقش و برنامه های برای استفاده بهتر و امن افراد و نهاد خانواده ایفا می کند؟

برای مثال کپی رایت برای آفرینشگران که یکی از نیازهای اساسی دنیای مدرن امروزی است در نظر گرفته شده و به شدت از آن پاسداری می شود.

و درباره این قوانین که در دنیای مدرن امروز چه محافظتی از فضای خصوصی دیجیتالی افراد می شود؟

• مادهٔ ۲۷

1. هر شخصی به عنوان آفرینشگر، حق حفاظت از منافع مادی و معنوی حاصل از تولیدات علمی، ادبی یا هنری خویش را داراست.

• مادهٔ ۳

هر فردی سزاوار و محق به زندگی، آزادی و امنیت فردی است.

• مادهٔ ۱۲

هیچ احدی نمی‌بایست در قلمرو خصوصی، خانواده، محل زندگی یا مکاتبات شخصی، تحت مداخله [و مزاحمت] خودسرانه قرار گیرد. به همین سیاق شرافت و آبروی هیچ‌کس نباید مورد تعرض قرار گیرد. هر کسی سزاوار و محق به حفاظت قضایی و قانونی در برابر چنین مداخلات و تهاجماتی است.

• مادهٔ ۱۹

هر انسانی محق به آزادی عقیده و بیان است؛ و این حق شامل آزادی داشتن باور و عقیده‌ای بدون [نگرانی] از مداخله [و مزاحمت]، و حق جستجو، دریافت و انتشار اطلاعات و افکار از طریق هر رسانه‌ای بدون ملاحظات مرزی است.

در این دهکده جهانی امنیت دیگر تنها در مفهوم فیزیکی خلاصه نمی شود. امنیت دیجیتالی یعنی محافظت از حریم خصوصی، محافظت از دارائیها و حساب بانکی و محافظت از شخصیت و هویت افراد.

این روزها اخبار مختلفی از سوء استفاده سیاسی و اقتصادی دولتها از آنتی ویروس ها انتشار یافته. برای نمونه نتایج یک تحقیق جدید نشان می‌دهد نیمی از مردم جهان در کشورهایی زندگی می‌کنند که حاکمان آنها به شکل گسترده به نقض آزادی بیان و تجاوز به حریم خصوصی مردم متوسل می‌شوند.

گزارش شرکت مشاوره ریسک «میپل‌‌کرافت» (Maplecroft) بریتانیا که روز پنج‌شنبه، ۱۷ مردادماه، در سایت رسمی آن منتشر شد نشان می‌دهد آزادی بیان و حریم خصوصی مردم، نهادهای غیردولتی و حوزه تجارت تحت تاثیر تکنولوژی و ابزارهای نظارتی پیشرفته، به صورت فزاینده‌ توسط دولت‌ها نقض می‌شود

نوع انسان در این مدت کوتاه نسبت به چندین هزاران سال قبل به کجا رسیده؟ همه اینها مرهون نترسیدن از اندیشیدن است!

در هر کشوری انواع اپلیکیشن با انواع دسترسی را میبینیم که در راستای اهداف تجاری برای داده کاوی Data Mining و اهداف سیاسی برای نظارت و ایجاد محدودیت برای کنترل بیشتر استفاده می شود.

بهتر است سازمان ملل یک قانون جهانشمول برای حریم خصوصی دیجیتالی افراد چاره اندیشی کند. تا از مردم عادی تا نخبگان که موتور رشد جوامع هستند در چنگال سیاستمداران و افرادی که تنها به سود شخصی و گروحی و سیاسی خودشان فکر می کند گرفتار نیایند.

یک نرم افزار امنیتی شامل آنتی ویروس و امنیت شبکه رایگان که بودجه آنرا همه کشورها پرداخت می کنند

Two ideas for the United Nation